Radio Paradijs
- Radio Atlantis
- Radio Antwerpen
- Capital Radio
- Radio Condor
- Radio Delmare
- Radio Dolfijn – Radio 227
- Radio Mi Amigo
- Radio Mi Amigo 272
- Radio Monique-Radio 558-Radio 819
- Radio Noordzee/ RNI
- Radio Paradijs
- Radio Veronica
- TV Noordzee – REM Eiland
- De Mi Amigo, de lotgevallen van een zendschip
- De Antennes van de Zeezenders
Radio Paradijs was vermoedelijk de zeezender die het kortst in de lucht is geweest. De uitzendingen hebben maar een paar dagen geduurd. De eerste proefuitzendingen begonnen op 24 juli 1981 en eindigden op 1 augustus 1981. Op die dag zouden de officiële uitzendingen beginnen maar werd het schip in volle zee geënterd door de Marine en onder escorte van de Rijkspolitie te Water de haven van IJmuiden binnengesleept.
Justitie volgde een methode die succesvol bleek te zijn in het bestrijden van de zeezenderij, een methode die al eerder was toegepast bij Radio Delmare: opbrengen en in beslagnemen, met als excuus dat er “een Nederlands belang” in het geding was. Of dit legaal is of niet doet minder ter zake, het juridische geschil hierover neemt altijd geruime tijd in beslag. In die tijd is de animo van de financiers verdwenen en zijn de schepen als het tegen zit leeggestolen of door verwaarlozing onbruikbaar geworden. Los daarvan werd er door Justitie aan het eind van de jaren zeventig hoe dan ook meer werk van gemaakt medewerkers en financiers van zeezenderprojecten op te sporen en te vervolgen.
Radio Paradijs zond uit vanaf het schip de “Magda Maria”, een van oorsprong Duitse kustvaarder (620 ton BRT, 52 meter lang) uit 1957, die onder de naam “Hoheweg” tot 1979 gevaren heeft. Het schip werd daarna opnieuw geregistreerd in Panama onder de naam “Lieve” door de “Compania Naviera Panlieve SA. Daarna werd de naam veranderd in “Magda Maria”
Het schip werd in Duitsland (Cuxhaven) en Ierland uitgerust als zendschip. Er werden twee 10 kWatt “Continental” AM middengolfzenders en een 30 kWatt FM zender geplaatst. De onderneming werd gefinancierd door een aantal “aandeelhouders achter de schermen” die om begrijpelijke redenen niet in de publiciteit wilden komen.
Er schijnt vrij veel geld te zijn geïnvesteerd om een behoorlijk zeewaardig en betrouwbaar project te realiseren: naar verluid 5 miljoen gulden. Verder zou een 72 meter hoge zendmast worden geplaatst, met de FM antennes bovenin, en daarmee ging het mis. Naar verluid moest het schip de haven van Liffley (Dublin) onverwacht snel verlaten waardoor de mastbouwers geen gelegenheid kregen het bovenste deel van de mast goed te tuien.
Eenmaal op zee bleek het gevaarte instabiel en ging de bovenste 25 meter overboord nog vóór de zaak goed getuid kon worden. Met een resterende mastlengte van circa 40 meter ging het schip voor anker bij Katwijk voor de Nederlandse kust.
De plannen met de FM-zender werden voorlopig in de ijskast gezet vanwege onvoldoende masthoogte voor een behoorlijk bereik. Voor de AM zenders was een tweetal stations gepland: “Radio Paradijs” en “Radio Monique”. Op het moment van in beslagname was pas één van de zenders in de lucht op 272 meter (1107 kHz)
Het avontuur eindigde voorlopig in de Entrepothaven in Amsterdam. Daarna begon het juridische getouwtrek. Een kort geding om het schip weer snel terug te krijgen had geen succes.
De Rechtbank in Amsterdam, waar het kort geding plaatsvond, achtte zich niet bevoegd een uitspraak te doen -de eigenaren kregen het schip dus niet terug – hoewel sommige media het tegendeel meldden – en verwees de zaak terug naar de Rechtbank in Den Haag. Die deed geruime tijd later een negatieve uitspraak waartegen tot aan de Hoge Raad in beroep werd gegaan. Die vernietigde in 1984 het vonnis van de Rechtbank en verwees de zaak daarmee terug naar het Haagse gerechtshof. In mei 1986, na opnieuw het nodige uitstel, besliste dit hof dat het schip aan de eigenaars moest worden teruggegeven. Uiteindelijk werd het schip, dat er na 5 jaar stilliggen niet beter op was geworden, in maart 1989 naar Zeebrugge gesleept waar het werd gesloopt.
De zenders waren inmiddels van boord gehaald en verkocht: nadat verschillende “zeezender” toepassingen schipbreuk leden kregen ze uiteindelijk een legale bestemming. Onbekend is of en in hoeverre er nog een schadevergoeding is uitgekeerd.
In bijgevoegde krantenartikelen uit mijn knipselarchief is een en ander nog eens na te lezen.
Radio Paradijs was de laatste zeezender voor de Nederlandse kust, maar niet de laatste Nederlandse zeezender….
Overigens bestaat er al jaren een legale “Radio Paradijs” die legaal en met laag vermogen uitzendt vanuit Utrecht maar dit terzijde.