Radio Mi Amigo 272
Nadat de uitzendingen van “Radio Mi Amigo” vanaf het zendschip de “Mi Amigo” op 21 oktober 1978 gestopt waren kwam het station nog kort in de lucht en wel vanaf een eigen schip: “De Magdalena” Ditmaal onder de naam “Mi Amigo 272”. In het grootste geheim uitgerust in Griekenland, verscheen de “Magdalena” in juni 1979 voor de Belgische kust.
De “Magdalena” was als vrachtschip gebouwd in 1955 met als naam “Centricity” en mat 655 brt. Met een lengte van bijna 60 meter was het geen klein schip. In 1977 werd ze herdoopt in “Demi” en voer onder Cypriotische vlag. Een jaar later kreeg ze als eigenaar de Magda Shipping & Commercial Enterprises of Honduras, Puerto Cortes en werd herdoopt in “Magdalena”.
Op 1 juli 1979 begonnen de uitzendingen. Van de oude Mi Amigo organisatie was nog weinig over. Een van de redenen was dat Sylvain Tack zich op aandrang van de Spaanse autoriteiten uit Spanje had teruggetrokken, een andere was dat zowel België als Nederland strenger optraden tegen medewerking aan zeezenders.
Het hele project duurde dan ook niet lang en was kennelijk ook niet goed voorbereid. Het schip raakte geregeld van zijn ankers af, zwierf dan wat rond op zee en toen men op 17 september de motor wilde starten ging er van alles mis en ontstond zware motorschade. De bevoorrading liet al eerder te wensen over, zo werd de olie voor de generatoren maar sporadisch aangevuld en was de zender vaak uit de lucht, ook door technische problemen met de apparatuur.
Op 21 september werd de Magdalena, na op de 19e te zijn vastgelopen op een zandbank binnen de Nederlandse territoriale wateren, geënterd door de Rijkspolitie en op de 23e de haven van Stellendam binnengesleept. Het schip werd tot wrak verklaard, verkocht aan een sloper en kort daarop gesloopt.
Voor Radio Mi Amigo was het verhaal afgelopen maar de lotgevallen van het schip zouden nog een lange nasleep hebben. De berging, de verkoop en de sloop van het schip waren aanleiding tot een lange reeks van gebeurtenissen die onderdeel zijn van de zeezender geschiedenis en hierna aan de hand van een aantal krantenberichten verhaald zal worden.
Het schip stond geregistreerd in Honduras en de opvarenden waren in dienst van een bedrijf in Mauritius (en gingen vrijuit). Het schip was uitgerust met verboden zendapparatuur en daar kon de Nederlandse justitie beslag op leggen. Dat is gebeurd en het schijnt dat de RCD de apparatuur bij deze in beslagname grondig buiten bedrijf heeft gesteld. “Het schip zelf is buitenlands bezit en dat mag niet zonder meer gesloopt worden. Maar als er ooit iemand komt om de Magdalena terug te eisen dan krijgt deze de waarde van het schip minus de gemaakte onkosten. “
Het schip is nooit opgeëist: de financiers bleven liever anoniem… Wel heeft de berger van het schip na een jarenlange procedure tegen de Staat der Nederlanden pas in 2005 de bergingskosten vergoed gekregen….Er zijn zelfs kamervragen over gesteld.
