Radio Dolfijn - Radio 227
Aangetrokken door de zeezender-hausse voor de Engelse kust ging begin juni 1966 vanaf het schip de “Laissez-faire” een tweetal nieuwe stations van start, t.w.: “Swinging Radio England”op 227 meter (1322 kHz) en “Britain Radio” op 355 meter (845 kHz). In dit door Amerikaanse investeerders opgezette project waren voor het eerst twee zenders vanaf hetzelfde schip in de lucht. “Swinging Radio England” bracht pop muziek, “Britain Radio” zgn. “easy listening” programma’s. Aan boord bevonden zich 2 zenders van elk 50 kWatt, de antennemast was 70 meter hoog. Of ook echt met 2 x 50 kWatt werd uitgezonden wordt betwijfeld, in de praktijk zou het niet meer dan 2 x 25 kWatt zijn geweest.
Om verschillende redenen was het project financieel geen succes en met name “Swinging Radio England” voldeed niet aan de verwachtingen. Daarom werd de aandacht verlegd naar de overkant van de Noordzee, waar “Radio Veronica” als enige zeezender de Nederlandse markt bediende.
Er moest daar commercieel gezien ruimte zijn voor een tweede op Nederland gerichte zender was de gedachte en zo werd het idee voor ‘Radio Dolfijn” geboren. De oorspronkelijke naam zou “Swinging Radio Holland” worden, maar daar werd van af gezien omdat de naam “Radio Holland” al in gebruik was bij een groot bedrijf in maritieme communicatie. Er werd gekozen voor een iets van Veronica afwijkende programmering, gericht op: "geen teenagers,maar de wat oudere luisteraar".
Er werd een kantoor in Nederland geopend, publiciteit gezocht - de pers besteedde er ruim aandacht aan - en personeel geworven. De programma’s zouden vanaf het schip gepresenteerd worden. Bekende namen waren Look Boden, Tom Collins, Paul van Gelder, Lex Harding, John van Doren en Dick Weeda.
Op 28 februari 1967 brak in een hevige storm een deel van de antenne af, waarna het schip naar Zaandam werd gesleept en bij de ZSM (Zaanse Scheepsbouw Maatschappij) van een nieuwe mast werd voorzien. Inmiddels was achter de schermen financieel gezien ook het nodige aan de hand. De financiële verhoudingen waren zeer gecompliceerd, dankzij een groot aantal N.V.’s die in verschillende landen waren tussengevoegd. In de aldus gecreëerde verwarring werden verschillende schadeclaims heen en weer geschoven.
Desondanks werd een nieuwe financiële opzet gemaakt en keerde de “Laissez Faire” na enkele weken weer terug naar haar oude ligplaats en kwam “Radio Dolfijn” opnieuw in de lucht: nu onder de naam “Radio 227”. De opzet was nu meer die van een pop-zender en op deze wijze hoopte men een ander luisterpubliek de trekken, dan wel weg te snoepen bij Radio Veronica..
Ook Radio 227 was commercieel niet echt succesvol: het aantal luisteraars bleef achter bij de verwachtingen en de ontvangst was met name in de avonduren slecht. De zender deelde de golflengte met Radio Moskou die vanuit Oost-Duitsland met een sterke zender in de avonduren uitzond. Het schip lag in de Thamesmonding i.v.m. de Engelstalige uitzendingen van “Britain Radio/ Radio 355” die wel enigszins rendabel waren. Vanaf een positie voor de Nederlandse kust zou de ontvangst beter zijn geweest.
Op zondag 23 juli 1967 ging Radio 227 uit de lucht. Radio 227 was niet rendabel en zou dat naar verwachting ook niet snel worden. Verder zou op 14 augustus 1967 de Britse anti-zeezenderwet in werking treden zodat de inkomsten uit die hoek ook weg zouden vallen. De Amerikaanse eigenaren namen hun verlies en beëindigden het project. Het was naar verluid al met al een van de grootste financiële stroppen van het zeezender tijdperk uit de jaren zestig.
Meer details in een aantal krantenknipsel dat ik heb bijgevoegd. Ook bijgevoegd een interessant geluidsfragment waarin Lex Harding - later bij Veronica - vertelt over de mastbreuk bij Radio 227 waar hij toen getuige van was. Klik hier
De aankondiging van Radio Dolfijn: Klik hier
De opening van Radio 227: klik hier
Een Radio 227 jingle: klik hier
