Eind jaren veertig en begin jaren vijftig was het beluisteren van de Korte golf banden zeer populair. Vermoedelijk is een van de oorzaken dat in de Tweede Wereldoorlog de korte golf als medium voor nieuwsgaring onontbeerlijk was.

Philips speelde daarop in door een aantal goede ontvangers te produceren die hiervoor speciaal waren uitgerust. Zo was daar de BX 660X, de BX 665X (tropenversie van de BX 660X) en de BX 760A en BX 760X.

Het waren uitstekende korte golf ontvangers voorzien van een h.f. versterkertrap en daarmee twee afgestemde ingangskringen en een ingenieus systeem voor bandspreiding, niet eerder in omroepontvangers toegepast, en daarna ook niet meer. Ook de prestaties op de Lange- en middengolf waren zeer goed, ook omdat aan het laagfrequent gedeelte veel aandacht was besteed. Met zijn 18 kg is het ook letterlijk een zwaargewicht.

De BX760X was en is naar mijn mening nog steeds een van de beste AM omroepontvangers ooit. De aanschafprijs bedroeg in 1946/47 zo’n 580 gulden, een vermogen in die tijd. (een behoorlijk huis kostte tussen de 7000 en 9000 gulden)

Zoals gezegd, voor dit toestel is een speciale afstemcondensator  met 6 secties ontwikkeld welke bandspreiding op de korte golf mogelijk maakt. Dit werkt als volgt:

De K.G. banden zijn verdeeld in drie gebieden: K.G. 2A: 13-16-19 meter, K.G. 2B: 19-25-30 meter en K.G. 3B: 30 - 40 3n 50 meter. Hiervan zijn telkens de laatste twee banden gespreid door middel van de  speciale platenvorm van de afstemcondensator. Op twee plaatsen n.l., overeenkomend met de ligging van de betreffende banden is de capaciteitsverandering als functie van de draaiingshoek geringer dan in de rest van het gebied. Voor de drie K.G. gebieden worden de secties C7, C8 en C9 van max. 130 pf ingeschakeld, voor de Lange- en middengolf C4, C5 en C6 van 11 - 490 pf elk. (Helaas heb ik hier geen duidelijke foto van)

De buizenbezetting is als volgt: h.f. versterkertrap: EF 22, mengtrap/oscillator: ECH 21, middenfrequentversterker: EF 22, l.f. versterker, fasedraaier en stuurspanningsbegrenzer: ECH 21, balanseindtrap en detector: 2 x EBL 21, afstemindicator: EM 4, gelijkrichter: AZ 4. 

De werking van het toestel wordt zeer uitvoering beschreven in de servicedocumentatie, je kunt deze hier vinden. Ik zeg het nog maar eens, dankzij de bibliotheek van de NVHR (wordt lid)

De BX760X heeft een bijzondere modulaire opbouw. Het chassis bestaat uit drie eenheden: een h.f. deel, een m.f.- en l.f. deel en een voeding. Deze drie delen zijn gemonteerd op twee stalen L-profielen. De voeding in het midden, de beide andere delen links en rechts daarvan en zodanig dat de bedieningsknoppen aan de zijkant van de kast zitten.

Om te kunnen voorzien in gelijkstroomvoeding leverde Philips een triller-omvormer type 7897C . Dit was een apart apparaat met een lengte van 42 cm en een diameter van 6 cm. 

Achter op de radio zit een zgn. veiligheidsaansluiting - die tref je op meer toesteltypen aan - en die kon zo geschakeld worden dat hierop de triller-omvormer kon worden aangesloten. Voor wisselstroomnetten wordt het netsnoer rechtstreeks op de voeding aangesloten; bij gelijkstroomnetten wordt de triller-omvormer zodanig aangesloten dat deze zich tussen het netsnoer en de voeding bevindt en daar de gelijkspanning omzet in een wisselspanning. In het toestel zelf hoefde dus niets gewijzigd te worden.

Dit is niet mijn eerste BX760X. De eerste BX 760X is heel lang geleden, ergens in de jaren zestig,  naar huidige begrippen nogal barbaars behandeld: dit exemplaar heeft een eigen pagina op deze website gekregen. “Philips BX 760X Gemodificeerd” Zie verder daar. Het is nog steeds in gebruik.

In 1998 kwam ik een ander exemplaar op de zgn. “Bossche Vlooienmarkt” tegen. Om iets goed te maken heb ik deze aangeschaft. Deze zou een betere behandeling krijgen. Uiterlijk in orde, inwendig wat mankementen zoals gebroken snaren.  Dit is het hier verder beschreven exemplaar. Het heeft lang op de plank gestaan maar is in 2016 tenslotte onder handen genomen.