De Philips BX 360A is een eenvoudige ontvanger uit 1946. Het toestel heeft alleen middengolf en de toonregelaar bestaat uit een schakelaar met twee standen.

Door de na-oorlogse schaarste aan materialen werd gekozen voor een zeer eenvoudige behuizing: de voorkant bestaat uit een houten plaat bespannen met luidsprekerdoek, de achterkant is een gebogen kartonnen omhulsel. Aan deze behuizing ontleent het toestel de bijnaam “Plankradio” en “Klaagmuur”.

Veel van deze radio’s werden later “verbouwd” tot een gesloten houten kast en van die verbouwing werd het toestel niet altijd mooier. Het hier beschreven exemplaar is ook verbouwd, zie de foto’s.

De originele toestand is niet te herstellen. Het front is ingekort waardoor doek verloren is gegaan. Anders zou een reconstructie niet onmogelijk zijn geweest.

De buizenbezetting is als volgt: de eerste ECH 4 is de oscillator/mengtrap, de tweede ECH 4 is de middenfrequent versterker/ laagfrequent voorversterker, de EBL 1 is detector/eindbuis, de AZ 1 is de gelijkrichter. Een afstemindicator ontbreekt. ECH 4 en EBL 4 zijn combinatiebuizen waardoor met slechts 4 radiobuizen een compleet toestel kon worden geconstrueerd. De middenfrequentie bedraagt 128 kHz. Daardoor is de selectiviteit goed, maar de onderdrukking van spiegelfrequenties in principe slecht. Om dat te compenseren zijn zowel de antenne- en de ingangskring beide afgestemd.

Het resultaat is een gevoelig, selectief en rustig klinkend ontvangertje.

Dit exemplaar is afkomstig van het Waterlooplein in Amsterdam. Het was compleet doch zeer vuil,, lak beschadigd, achterwand beschadigd. 1 knop ontbrak, waarschijnlijk lang ergens opgeslagen. Luidsprekerdoek onbeschadigd. (helaas geen foto beschikbaar van vóór de opknapbeurt)

De servicedocumentatie staat hier .