Murphy SAD 94S Ongerestaureerd

Murphy Radio Ltd was in 1929 opgericht door Frank Murphy en E.J. Power. Nadat Murphy het bedrijf in 1937 had verlaten kwam het in handen van Power die het tot grote bloei bracht. Door innovatieve en technisch goede ontwerpen was het bedrijf bij het begin van WO II een van de grootste producenten. 

Tijdens de oorlog produceerde het bedrijf duizenden radio’s voor het leger, zoals de bekende  “Wireless Set no. 38” en “Larkspur A41 VHF” draagbare zendontvanger. Na de oorlog werd de ervaring van het bedrijf ingezet voor het ontwerp en productie van toestellen voor de Marine, zoals de “B-40” (een in amateur kringen niet onbekende ontvanger)

Tegen het eind van de oorlog werden weer radio’s voor civiele doeleinden ontworpen en gebouwd zoals de modellen A98, B97 en de SAD 94L (Midden- en Lange golf) en de SAD 94S (Midden- en Korte Golf). In mijn archief vond ik twee beschrijvingen: “The Murphy Diagram Dungeon 1945”, die vind je hier en “Murphy Radio 1945” die vind je hier . Lang geleden in mijn bezit gekomen, bron onbekend.

Het hier beschreven toestel is de Murphy SAD 94S. Het is een toestel met een apart vormgegeven bakelieten kast en een stationsnamenschaal met veel stationsnamen in heel kleine lettertjes. Dit type beschikt over Midden- en Korte golf. De introductieprijs bedroeg 12 Pond en 15 Shilling. 

De buizenbezetting bestaat uit TH233/ VP133/ HL133DD/ PEN383/ U403. De TH233 is de oscillator/ mengtrap, de VP133 de middenfrequent versterker, de HL133 DD de gelijkrichter/l.f. voorversterker, PEN 383 de l.f. eindtrap en de U403 de enkelfasige gelijkrichter. Een afstemindicator is niet aanwezig. Geen toonregeling.

Het is een eenvoudig opgezet U-toestel zonder voedingstransformator: het chassis staat onder spanning: aanrakingsgevaar!  Ook is de uitgang voor de externe luidspreker aan één kant direct met het chassis verbonden. 

Het toestel is gemaakt voor uitsluitend 110 Volt. Niet echt breed inzetbaar dus. Het schema vind je hier.

De gebruikte buizen hebben allemaal niet de gangbare (Amerikaanse) Octal voeten, maar de iets afwijkende Engelse Octal voeten.  Om het verschil duidelijk te maken hierbij een afdruk van een discussie op het NFOR, zie de foto hiernaast en hier

Dit toestel is in 2005 in een Curiosawinkel aangeschaft en moet nog gerestaureerd worden, reden waarom de ontvangst- en geluidskwaliteit niet beoordeeld kan worden. 

De toestand waarin het verkeert kan als volgt worden samengevat.

Uitwendig: Kast gaaf en compleet met achterwand. Toestel mist 1 knop. Schaal is gaaf maar moet geconserveerd worden.

Inwendig: Compleet maar met buizen die niet goed passen. Bij nader onderzoek blijken buizen met een Amerikaanse Octal voet in de voor Engelse Octal buizen gemaakte voeten geperst te zijn. Of het toestel zo ooit gewerkt heeft is een raadsel. De TH 233 is vervangen door een 12K8G, de VP133 door een 12K7G, de HL133 DD door een 12Q7GT, der PEN 383 door een 6G6GT en de U403 door een 35Z5GT….Hoe dat heeft uitgepakt kan ik pas zien bij nader onderzoek.  De eigenschappen van de originele Engelse buizen die niet altijd gemakkelijk te vinden zijn heb ik bij elkaar gezet, zie hier