Duitse Radio Apparatuur

Duitse radio- en communicatie apparatuur uit WO II is een apart onderwerp. Wat deze apparatuur zo bijzonder maakt en wat de reden is hier een aparte categorie aan te wijden, is dat ontwerp en kwaliteit vaak geheel verschilt van het materiaal van geallieerde herkomst.

Bovendien is het materiaal schaars. Dat heeft verschillende redenen. Duitse apparatuur werd naarmate de oorlog vorderde steeds moeizamer en in geringere aantallen geproduceerd. Ook ging tijdens krijgshandelingen veel verloren. Daar kwam nog bij dat in het na-oorlogse Duitsland vrijwel alles op radiogebied schaars was, waardoor veel overgebleven materiaal gerecycled werd voor omroepdoeleinden. Tenslotte was er onder radio-amateurs na de oorlog een begrijpelijke weerstand tegen het gebruik van materiaal van Duitse herkomst. Na de oorlog lagen een aantal bedrijven/ voorraden en laboratoria achter het IJzeren Gordijn en werden bestaande ontwerpen soms nog verder geproduceerd, tot in de jaren zestig toe. Zo is er soms “Duitse” apparatuur met b.v. Tsjechische opschriften tevinden.

Allemaal redenen waarom dit materiaal inmiddels zeldzaam is en pas laat de aandacht kreeg die het verdient. De kwaliteit van het ontwerp en de gebruikte materialen waren zeker tot 1943 vaak zeer goed te noemen. Dat een ontvanger als b.v de Lorenz Lo6K39a na 80 jaar nog uitstekend presteert is hier een goed voorbeeld van. Na 1943 werd noodgedwongen door gebrek aan grondstoffen steeds vaker gebruik gemaakt van minderwaardige materialen.

De geallieerden echter verhoogden hun productie in het verloop van de oorlog steeds meer. Het gevolg was dat dit materiaal na de oorlog in grote hoeveelheden in de dump terecht kwam. Bovendien maakten de diverse NAVO krijgsmachten nog geruime tijd gebruik van deze apparatuur, die uiteindelijk met enige vertraging ook in de dump terecht kwam. Voor de buitenstaander: “in de dump” betekende dat de apparaten via tussenhandelaren publiekelijk te koop waren in diverse dumpzaken tot aan het Waterlooplein aan toe. Het geallieerde materiaal heeft vaak de tand des tijds niet altijd evengoed doorstaan ten opzichte van het Duitse.

Mijn collectie omvat: De kortegolfontvanger Lorenz Lo.6.K.39A, de kortegolfontvanger Kw.E.a, de zendontvanger Torn Fu.b1, de ontvanger Mw.E.c., de ontvanger Torn. E. b., de zender Lo 40 K 39d., en de ontvanger Lo 70 KL 40. Ik hoop ze allemaal op deze website kunnen presenteren.

Wie zich echt in het onderwerp wil verdiepen verwijs ik naar de website van Arthur Bauer: een aanrader:  https://www.cdvandt.org.

Als eerste is inmiddels de Lo6K39a beschreven.