Advertentie TR72ooG

Advertentie TR7200GWH

Advertentie TR7200GWH

Schema TR 7200G. Staat ook in de documentatie

Het was in amateurkringen lange tijd “not done” om apparatuur te kopen. Een “echte” amateur bouwde zelf zijn spullen. Dat was in de jaren vijftig vaak nog noodzaak, maar in de jaren zestig en zeventig kwamen geleidelijk aan steeds meer “koopdozen” op de markt, niet zelden van Japanse oorsprong.

Zelf heb ik na het verkrijgen van mijn zendmachtiging in 1971 nog zelf een zender gebouwd (een ontvanger had ik al eerder gemaakt), die in de 2-meter amateurband (144 - 146 MHz) werkte. Dat was naar huidige begrippen een vrij primitief geval. In die tijd was het op de 2-meterband niet ongebruikelijk ergens een vrij plekje te zoeken, QSO te geven en dan over de band te draaien of er een tegenstation te horen was...

Een bandplan met een frequentie indeling waarbij geregeld wordt welke (vaste) frequenties (kanalen) voor welk doel worden gebruikt was er nog niet. Dat kwam pas enkele jaren later. Hierbij werd een groot deel van de 2 - meterband in vaste (FM) kanalen met een onderlinge afstand van 25 kHz ingedeeld. Deze ontwikkeling leidde tot apparatuur met kristal gestuurde - en dus stabiele en nauwkeurige - frequentie opwekking.

Er kwamen zend-ontvangers op de markt zoals de TR7200G van Kenwood (fabrikant Trio Electronics - Japan). Kristal gestuurd, licht, betrouwbaar, comfortabel te bedienen, FM gemoduleerd en werkend op 12 Volt en dus ook mobiel te gebruiken. Een aanlokkelijk perspectief.

Deze ontwikkeling werd ongetwijfeld versneld door de invoering van de D-machtiging voor zendamateurs. De exameneisen welke werden gesteld voor het afleggen van het examen voor de toen bestaande A-, B-, en C machtigingen werden door velen als te hoog ervaren. Ook was in die tijd sprake van een levendige “piraterij” op de 27 MHz band waartegen de autoriteiten niet in staat waren effectief op te treden.(op deze band waren ook toen hele mooie verbindingen mogelijk)

De invoering van de D-machtiging als een soort “instapmachtiging” werd als oplossing voor deze problemen gezien. Opvallend aan de D-machtiging was, dat zelfbouw van apparatuur niet was toegestaan. Dit terwijl zelfbouw toch als een van de “kernwaarden” van het zendamateurisme werd gezien. Uiteraard had dit tot gevolg dat de handel in deze lacune voorzag (en nog steeds voorziet).

De D-amateurs mochten alleen type-goedgekeurde apparatuur gebruiken en alleen op een 6-tal vaste FM frequenties in de 2-meter band werken: 145.250, 145.275, 145,325, 145.350, 145.375 en 145.400 MHz. Onderaan de bladzijde staan links naar een tweetal artikelen uit die tijd over de D-machtiging.

Er zijn in die tijd meerdere fabrikanten geweest die dergelijke transceivers maakten, zoals ICOM met de IC - 21 AD en de IC - 22AD, Kenwood met de TR 2200G en van Zodiac. met de Gemini-D. In “Electron” van april 1976 werden deze samen met de TR 7200 G uitgebreid getest en beschreven in het kader van de eerder genoemde type-goedkeuring. De link naar dit artikel staat onderaan de bladzijde. De prijs van deze apparaten bewoog zich tussen de 800 en 1000 gulden!

 

In 1977 heb ik zelf een TR 7200G aangeschaft en met veel genoegen gebruikt. Ik heb hem gekocht voorzien van de 6 D-kanalen (omdat daar de meeste activiteit was te verwachten), 2 repeaterkanalen en de frequenties 145.500 en 145.550. De aankoopnota kan ik helaas niet meer terugvinden.

Nadeel van deze generatie transceivers was, dat je voor iedere frequentie steeds twee (prijzige) kristallen moest kopen, een voor de zender en een voor de ontvanger. In de TR 7200G is ruimte voor in totaal 22 kanalen.

Er kon ook een bijbehorende VFO (VFO-30G) en een voeding (PS-5) worden aangeschaft. Die VFO was formeel uiteraard alleen beschikbaar voor amateurs met een A-, B-, of C-machtiging

 

Ook zat bij de aankoop een beugel die je in de auto kon monteren en waar de transceiver in kon worden geschoven. Als antenne voor mobiel gebruik werd de K51-172 van Kathrein aangeschaft, een 5/8 golflengte lange straler op een magnetische kleefvoet die op het autodak kon worden gezet.

 

In heb het apparaat veel gebruikt, zoals mobiel als in vaste opstelling. Met 10 Watt kun je aardige verbindingen maken. Een van de memorabele DX-pedities was naar Terschelling waar ik vanuit een appartement op een 20 meter hoog duin en een 5-element yagi enkele avonden achter elkaar het hele land heb “gewerkt”. Om de een of andere reden en tot mijn eigen verbazing werd Terschelling toen als een zeldzaam “land” beschouwd.

Hij werkt nog steeds en is gebruiksklaar. Later heb ik er - tweedehands - nog de VFO en de voeding bij aangeschaft. De VFO heeft als nadeel dat er geen digitale uitlezing opzit. Het was dus altijd een beetje "zoeken” wat de exacte frequentie was. Wel kan de schaal van de VFO gekalibreerd worden m.b.v een van de vaste kristalfrequenties van de TR-7200G.

Ik heb de documentatie van de TR-7200G, de VFO-30G en de PS-5 ingescand, zie de links onder aan de bladzijde.

Op de foto van de VFO zie je nog twee opmerkelijke stickertjes afkomstig van de RCD (Radio Controle Dienst) de voorloper van het huidige AT (Agentschap Telecom). Als zendamateur was je verplicht die stickertjes op al je apparatuur te plaatsen als onderdeel van de strijd tegen ether-piraterij. (N.B. AM staat voor “amateur” en niet voor AM modulatie)

Documentatie:

TR 7200 G documentatie

VFO 30-G documentatie

PS-5 documentatie

D-Machtigingsvoorwaarden-Electron 12-1975

De "D-Machtiging"-Electron 9-1975

Type Goedkeuring 2 meter apparatuur - Elctron 4-1976

Antenne Kathrein

 

Antenne Kathrein

TR 7200G Front

TR 7200G zender

De complete set met VFO en voeding

TR 7200G Achterkant

TR 7200G Ontvanger

VFO 30-G Binnenkant

 

TR 7200G Mobielbeugel

VFO 30-G front

Voeding PS-5