Bij een zender hoort uiteraard ook een ontvanger. In die tijd - 1971 - kon een vrij eenvoudige zender voldoen om in de lucht te komen. Een ontvanger speciaal ontwikkeld voor de 2-meterband was zeldzaam, maar er waren andere mogelijkheden.

Aangezien veel radio amateurs in die tijd over een kortegolf ontvanger van behoorlijke kwaliteit beschikten, waren z.g.n. converters in trek, apparaten die de 2-meterband omzetten in een liefst rustig deel van het kortegolfspectrum. Dat kon b.v. de 10 meter amateurband tussen 28 en 30 MHz zijn, een band die niet altijd “open” was. Het probleem was namelijk dat bij onvoldoende afscherming signalen hoorbaar waren die niet van de 2 meterband afkomstig waren. Daarom vielen die delen van het kortegolf spectrum waar een omroepband in lag hoe dan ook al af omdat zeker hier sterke signalen te verwachten waren.

Omdat op 2 meter het gebruik van FM aan populariteit won, was het noodzakelijk in de ontvanger een FM-detector in te bouwen omdat deze mode niet standaard op een kortegolf ontvanger aanwezig was.

Een populair en degelijk ontwerp was de z.g.n. “DL6HA” 2 - meter converter. Een door een Duitse zendamateur ontworpen converter die als bouwpakket inclusief printplaat en onderdelen verkrijgbaar was, en de 2 - meterband van 144 - 146 MHz omzet naar 28 - 30 MHz. Ik heb de beschrijving ingescand, klik hier . Hoewel gedateerd, nog steeds een goed concept.

 

Veel van wat is beschreven in “Ontwerp en Constructie van DX-Ontvangers” door F.A.S. Sterrenburg uit Radio Bulletin 1968" link naar artikel   is in de O-2000 verwerkt.

Oorspronkelijk was de O-2000 gebouwd als een ontvanger met buizen voor de visserijband tussen 1600 en 3800 kHz. Toen deze werd ingezet als ontvanger exclusief voor de 2-meterband werd dit gewijzigd in het gebied tussen 2000 en 4000 kHz.

Vervolgens werd een transistor converter ingebouwd die het frequentiegebied van 26 - 28 Mhz en 28 - 30 Mhz  omzet in 2 - 4 MHz, en ook de bovengenoemde DL6HA 2-meter converter.

De ontvanger was alleen geschikt voor AM en SSB/CW waarbij de middenfrequent versterker op 455 Khz een bandbreedte van ongeveer 9 khz heeft. Voor smalband FM met een frequentiezwaai van maximaal 3 kHz is dit te smal, reden waarom een aparte middenfrequent versterker voor FM is toegevoegd met een doorlaat van ongeveer 12 kHz, gevolgd door de FM detector. Later kwam een frequentiezwaai van 5 kHz in de mode - en is dat dacht ik nog steeds.

Ook is een (heel goed) laagfrequent doorlaatfilter ingebouwd. Een m.f.  bandbreedte regeling is nooit aangebracht hoewel de schakelaar op het front die mogelijkheid wel aangeeft. Tot het inbouwen van een squelch (ruisonderdrukking bij afwezigheid van signaal) is het nooit gekomen.

Om het toestel geschikt te maken voor gebruik met een zender is wat schakelapparatuur toegevoegd, waarmee de O-2000 zijn definitieve vorm kreeg en nog steeds heeft.

Ook de O-2000 is gebouwd voor het standaard inbouwrek principe met 22 cm fronthoogte en 18 cm effectieve inbouwdiepte. De foto’s geven een aardige indruk van de manier van bouwen.

Nadat het gebruik van AM op de 2-meter voorbij was, is het toestel is vooral gebruikt voor FM. Voor SSB kwam andere apparatuur ter beschikking, maar dat is een ander verhaal.

Beknopte beschrijving van de O-2000:

Ik beperk me tot de eigenlijke ontvanger, de “achterzet”. Na één trap h.f met een EF 93 volgt de mengtrap met een EF 80. Het oscillatorsignaal wordt geïnjecteerd op de kathode. Dat wordt opgewekt met een ECC 82 waarvan een helft de oscillator is en de andere helft een buffertrap (kathodevolger). De motivatie van deze schakeling heb ik nog niet terug kunnen vinden. Daarna een m.f. versterker (455 kHz) met 6 gekoppelde bandfilters gevolgd door de SSB/CW detector met een ECH 81 (zoals in de Philips 2010) en een AM detector.

Het FM deel heeft een aparte m.f. versterker (ook op 455 kHz) met wat eenvoudiger trafo’tjes die goed zijn voor een bandbreedte van circa 12 kHz, gevolgd door een FM detector met het toen populaire IC de TBA 120. Verder een storingsbegrenzer, een l.f. trapje en een l.f. eindversterker (die niet in het schema staat) met een IC. Naast de luidsprekeruitgang (5 Ohm) is ook een audiosignaal beschikbaar voor een externe versterker of mengpaneel.

Bij de ontvanger hoort ook een voeding, de P-2000 met hetzelfde standaard inbouwformaat. De voeding is conventioneel van opbouw en levert behalve de benodigde spanningen voor het buizengedeelte ook de spanningen voor het halfgeleidergedeelte. Beide apparaten zijn nu ingebouwd in een houten kast om ze ook zonder open rek te kunnen gebruiken.

Ik heb de documentatie ingescand, klik hier.

Onderkant

Bovenkant open 2

Voeding P-2000 voorkant

Audio filter

 

Achterkant

Voeding P-2000 onderkant

Bovenkant open 1

De S-meter

Voeding P-2000 Achterkant