Amroh "Fidelio"

AMROH heeft als geen ander bijgedragen aan de zelfbouw van radio’s, versterkers, etc. De elektronicacursussen door Dr. Blan en de tijdschriften Radio Bulletin, Radio Blan en Electronica ABC waren een bron van inspiratie voor radioamateurs. Vele jongens en vaders bouwen aan de hand van de AMROH- en Muiderkring beschrijvingen een nieuwe radio of versterker en nemen de soldeerbout (en het AMROH piramide-soldeer)  ter hand.

Onderdeel van het enorme bouwassortiment van AMROH waren ook versterkers. Die zijn er in vele vormen en onder eveneens vele benamingen geweest. Een van deze producten was de “Fidelio”. Van de Fidelio bestaan twee versies: die uit 1958 en een uit 1966. Die laatste heeft een modernere vormgeving maar de buizenbezetting is gelijk. De versterker is een onderdeel van de WW (Werkelijkheid Weergave - een goede Nederlandse vertaling van het Engelse Hi-Fi) schakelserie uit oktober 1958.

Het is een versterker met 4 omschakelbare ingangskanalen, 10 Watt uitgangsvermogen bij een vervorming van 0,8% en een frequentiekarakteristiek die liep van 20 tot 50.000 Hz. (Het vlakke deel van de frequentiekarakteristiek liep tot ongeveer 12 kHz). Er was de mogelijkheid een magnetische pick-up (die een lagere output heeft dan de gangbare kristal pick-up) aan te sluiten via een apart in te bouwen transistor voorversterkertje.

De buizenbezetting bestaat uit ECC83/ ECC85/ EL84/ EL 84/ 5Y3GT. Alternatief is een buizenbezetting bestaande uit 12XA7/ 6AK8/ 6BQ5/ 6BQ5 en 5Y3GT. De dubbeltriode ECC83 dient als voorversterker en hierin is de klankregeling opgenomen. De dubbeltriode ECC85 dient als versterker en fasedraaier t.b.v. de balanseindtrap met 2 x EL 84. De 5Y3GT is de gelijkrichter. Een volledige beschrijving van de schakeling staat in de bouwbeschrijving, die vind je  hier.

Het was in die tijd best wel een aantrekkelijk ontwerp. 10 Watt (18 Watt piek) met in die tijd moderne buizen, een uitgekiende toonregeling en diverse ingangen afgestemd op de aan te sluiten signaalbron.

Het werd verkregen bij een VERON verkoping in 1997. Zeer vervuild, vooral inwendig met plaatselijke roestvorming. Niet originele entree’s